H ιστορία δεν τους έκανε ευρυτερα γνωστούς, γιατί η εποποιία τους χάθηκε ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα περιστατικά του τελευταίου μεγάλου πολέμου της Ανθρωπότητας. Τον Απρίλιο του 1941 βορειανατολικά της Ξάνθης, στο χωριό Εχίνος, μια χούφτα Έλληνες Στρατιώτες από όλα τα μέρη της Ελλάδος(καθώς και Έλληνες Μουσουλμάνοι - Πομάκοι που υπηρετούσαν στον Ελληνικό Στρατό) κράτησαν καθηλωμένη για 3 ολόκληρες μέρες μια βαριά εξοπλισμένη Μεραρχία των Ναζί, γράφωντας την δικιά τους Ιστορία.
Η ώρα του μεγάλου χρέους ήρθε για τ' οχυρό τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου του 1941. Οι μηχανοκίνητες φάλαγγες των Γερμανών θέλησαν να περάσουν και τ' οχυρό είπε το «ΟΧΙ» του. Έτσι άρχισε η μεγάλη μάχη και η μεγάλη θυσία που κράτησε τρείς μέρες. Εδώ γράφτηκε μια σελίδα της νεοελληνικής ιστορίας άφθαστης γενναιότητας και ηρωισμού. Από τη μία οι φάλαγγες με τους χιλιάδες άντρες, τα άρματα, το πυροβολικό, η αεροπορία, όλα τα μέσα. Από την άλλη οι τρείς εκατοντάδες τα παιδιά της Ελλάδας με τα πενιχρά τους μέσα. Παίρνω μια μικρή παράγραφο από την αφήγηση του Αγγέλου Τερζάκη στο βιβλίο του «Ελληνική Εποποιία» που αφορά την τρίτη ημέρα της μάχης: Το Εχίνος αγωνίζεται ως το αποσήμερο, η φρουρά του το υπερασπίζει βήμα το βήμα. Σαν από καράβι που βουλιάζει ακούγονται οι επικλήσεις του προχωρημένου συγκροτήματος Μ στο τηλέφωνο: "Εσίγησε το πολυβόλο Β24... περικυκλωθήκαμε... βαλλόμεθα από παντού..." Τέλος όταν διαπιστώνεται πως δεν υπάρχει πια ελπίδα σωτηρίας, η φρουρά του Εχίνου αποχωρεί απ' το οχυρό. Στον Κένταυρο όπου θα φτάσει, μαθαίνει πως οι Γερμανοί μπήκαν την περασμένη νύχτα στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή. Το οχυρό του Εχίνου αποτελούνταν από 4 συγκροτήματα υπόγεια, που κατασκευάσθηκαν και αυτά από το 1936 έως το 1940. Οι Γερμανοί επιτέθηκαν από τις πρωινές ώρες της 6ης Απριλίου, τα ελληνικά τμήματα προκαλύψεως υποχώρησαν προς Μελίβοια καταστρέφοντας το δρόμο και ανατινάζοντας τις γέφυρες ενώ ταυτόχρονα εκκενώθηκαν τα χωριά βορείως του οχυρού και οι κάτοικοι βρήκαν καταφύγιο στο Κένταυρο . Απέναντι στην Γερμανική αποφασιστικότητα οι Έλληνες υπερασπιστές εκμεταλλευόμενοι το σκοτάδι έβγαιναν τη νύχτα από τα οχυρά και εξουδετέρωναν τις ομάδες δολιοφθοράς που προσπαθούσαν να ανατινάξουν τα έργα. Μετά από σφοδρές μάχες, στις οποίες οι Γερμανοί έχασαν περί τους 200 άνδρες (χωρίς καμία ελληνική απώλεια), το πρωί της 8ης Απριλίου οι Γερμανοί άλλαξαν την τακτική τους. Επικέντρωσαν την προσοχή τους στο προωθημένο συγκρότημα «Μ» του οχυρού με σφοδρούς βομβαρδισμούς και μετά από αγώνα σώμα με σώμα εισέβαλαν στις στοές. Αργότερα οι Γερμανοί στράφηκαν κατά των άλλων 3 συγκροτημάτων, όπου κατόρθωσαν να διοχετεύσουν μέσα στους αεραγωγούς ασφυξιογόνα αέρια. Τη νύχτα η εκκένωση πραγματοποιήθηκε με τάξη και η φρουρά του οχυρού αποσύρθηκε στον Κένταυρο, όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι κάτοικοι της περιοχής. Εκεί πληροφορήθηκε ότι η Ξάνθη και η Κομοτηνή είχαν πέσει στα χέρια των Γερμανών. Μετά από αυτό η φρουρά εξαναγκάσθηκε σε παράδοση. Στο χωριό Εχίνος υποδέχθηκε τους άνδρες ο ίδιος ο Διοικητής της γερμανικής Μεραρχίας που τους είχε επιτεθεί και τους συνεχάρη με τα λόγια “Είστε γενναίος Στρατός και άξιος καλύτερης τύχης”. Στη συνέχεια επετράπη ο ενταφιασμός των νεκρών που έπεσαν ηρωικά μέσα στις στοές του προωθημένου Συγκροτήματος και η φρουρά οδηγήθηκε στην Ξάνθη. Ο αγώνας του οχυρού του Εχίνου είχε τελειώσει. Οι απώλειες των ελληνικών δυνάμεων ήταν δέκα άνδρες ενώ των Γερμανών υπερέβαιναν τους 300 νεκρούς και τους 1000 τραυματίες.
- Η Στρατιωτική δύναμη του Οχυρού ήταν ένα ειδικό Τάγμα Πεζικού τριών Λόχων, με Διοικητή τον Ταγματάρχη Πεζικού Δρακούση Χρήστο. Στο Οχυρό υπηρετούσαν 20 Αξιωματικοί και 645 Στρατιώτες, δηλαδή συνολικά 665 Άνδρες.
- Ένας από τους υπερασπιστές του Οχυρού, σύμφωνα με μαρτυρίες, ήταν και ο Στρατιώτης ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ από το ΡΕΘΥΜΝΟ της ΚΡΗΤΗΣ. Είχε στρατευτεί το 1939 και είχε υπηρετήσει στην Ξάνθη. Η Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα τον βρήκε στα ΕλληνοΒουλγαρικά σύνορα. Όταν κατέρρευσε το μέτωπο αντί να παραδωθεί κατευθύνθηκε προς το Άγιον Όρος και από εκεί, ύστερα από πολλές περιπέτειες κατάφερε να καταπλεύσει στην Κρήτη, φορώντας ακόμα τη Στρατιωτική του στολή! Έλαβε μέρος στην Μάχη της Κρήτης πολεμώντας τους Γερμανούς για δεύτερη φορά, κάπου κοντά στο Ρέθυμνο.
- Δυτικά του Εχίνου, στο χωριό Σμίνθη, οι Γερμανοί Εισβολείς στην πορεία τους προς την πόλη της Ξάνθης συνάντησαν την φρουρά του μεθοριακού φυλακίου της. Μετά από σκληρή μάχη στην οποία χάθηκαν 10 Έλληνες στρατιώτες κατάφεραν να την εξουδετερώσουν. Στο χωριό αυτό υπάρχει μνημείο σήμερα με τα ονόματα των πεσόντων, οι οποίοι είναι...
ΛΟΧΙΑΣ - ΛΥΜΠΕΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΠΟ ΚΟΡΙΝΘΟ
ΛΟΧΙΑΣ - ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΑΠΟ ΚΡΗΤΗ
ΥΠ/ΝΕΑΣ - ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ
ΣΤΡ/ΤΗΣ - ΤΑΣΕΔΑΜΗΣ ΗΛΙΑΣ ΑΠΟ ΜΕΣΣΗΝΙΑ
ΣΤΡ/ΤΗΣ - ΠΑΠΑΔΕΡΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΑΠΟ ΚΡΗΤΗ
ΣΤΡ/ΤΗΣ - ΝΤΑΗΦΩΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΠΟ ΚΡΗΤΗ
ΣΤΡ/ΤΗΣ - ΜΠΑΖΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΠΟ ΚΟΡΙΝΘΟ
ΣΤΡ/ΤΗΣ - ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΑΠΟ ΜΕΣΣΗΝΙΑ
ΣΤΡ/ΤΗΣ - ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΠΟ ΑΡΚΑΔΙΑ
ΣΤΡ/ΤΗΣ - ΤΡΙΠΟΛΙΤΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΣ ΑΠΟ ΚΡΗΤΗ
"Η Δυτική Θράκη, δια λόγους επιχειρήσεων και προς αποφυγήν ανωφελών θυσιών, εκκενούται εγκαίρως και κανονικώς υπό των εκεί ολιγάριθμων προκαλυπτικών στοιχείων. Τα εν αυτή οχυρά μας Εχίνος και Νυμφαία ανθίστανται εις τας εχθρικάς προσβολάς απαγορεύοντα την διέλευσιν των βαρέων υλικών του εχθρού".
